P O E S I E     "T o T ò"
leggi qui...

" 'O schiattamuorto "
Home Page
Totò
Locandine
Film
Battute

'O schiattamuorto - Totò:

I' faccio 'o schiattamuorto 'e prufessione,
modestamente songo conosciuto
pe' tutt' 'e ccase 'e dinto a stu rione,
peccheè quann'io manèo 'nu tavuto,
songo 'nu specialista 'e qualità.

I' tengo mode, garbo e gentilezza.
'O muorto nmano a me po' sta' sicuro,
ca nun ave 'nu sgarbo, 'na schifezza.
Io 'o tratto comme fosse 'nu criaturo
che dice 'o pate, mme voglio jì a cuccà.

E 'o còcco luongo, stiso 'int' 'o spurtone,
oure si è viecchio pare n'angiulillo.
'O muorto nun ha età, è 'nu guaglione
ca s'è addurmuto placido e tranquillo
'nu suonno doce pe' ll'eternità.

E 'o suonno eterno tene stu vantaggio,
ca si t'adduorme nun te scite maie.
Capisco, pe' murì 'nce vo' 'o curaggio;
ma quanno chella vene tu che ffaie?
Nn' 'a manne n'ata vota all'al di là?

Chella nun fa 'o viaggio inutilmente.
Chella nun se ne va maie avvacante.
Si' povero, si' ricco, si' putente,
'nfaccia a sti ccose chella fa a gnurante,
comme a 'nu sbirro che t'adda arrestà.

E si t'arresta nun ce stanno sante,
nun ce stanno raggione 'a fa' presente;
te ll'aggio ditto, chella fa 'a gnurante...
'A chesta recchia, dice, io nun ce sento;
e si nun sente, tu ch'allucche a ffa'?

'A morta, 'e vvote, 'e comme ll'amnistia
che libbera pe' sempe 'a tutt' 'e guaie
a quaccheduno ca, parola mia,
'ncoppa a sta terra nun ha avuto maie
'nu poco 'e pace... 'na tranquillità.

E quante n'aggio visto 'e cose brutte:
'nu muorto ancora vivo dinto 'o lietto,
'na mugliera ca già teneva 'o llutto
appriparato dinto a nu' cassetto,
aspettanno 'o mumento 'e s' 'o 'ngignà.

C'è quacche ricco ca rimane scritto:
Io voglio un funerale 'e primma classe!
E 'ncapo a isso penza 'e fa' 'o deritto:
Così non mi confondo con la massa .
Ma 'o ssape, o no, ca 'e llire 'lasse cca'?!

'A morta è una, 'e mezze songhe tante
ca tene sempe pronta sta signora.
Però, 'a cchiù trista è la morte ambulante
che può truvà p' 'a strada a qualunq'ora
(comme se dice?...) pe' fatalità.

Ormai per me il trapasso è 'na pazziella;
è 'nu passaggio dal sonoro al muto.
E quanno s'è stutata 'a lampella
significa ca ll'opera è fernuta
e 'o primm'attore s'è ghiuto a cuccà.